Ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Τζώρτζης Δικαιουλάκος, μιλάει στο gazzetta.gr για την συμμετοχή της Εθνικής γυναικών στο επερχόμενο Ευρωμπάσκετ και την επιστροφή του στη Φενέρμπαχτσέ. Πως κρίνει την Φασούλα junior και γιατί στην Τουρκία τον περιμένουν ως “Μεσσία”...
Το 2010 οδήγησε τον Αθηναϊκό στην κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου στην ιστορία του γυναικείου ελληνικού μπάσκετ κι έκτοτε, επέλεξε να ακολουθήσει τον δρόμο του εξωτερικού, μία απόφαση, που έδωσε άλλη διάσταση στην καριέρα του. Το 2011 κατέκτησε το πρωτάθλημα Πολωνίας με την Λότος Γκντίνια και το 2012 στέφθηκε πρωταθλητής Τουρκίας με την Φενέρμπαχτσέ. Ακολούθησε μισή σεζόν στη ρουμανική Ταργκοβίστε, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια εργάστηκε στο μακρινό Όρενμπουργκ, όπου καθοδήγησε την ρωσική Ναντέζντα στον τελικό του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου, αλλά και στο final-eight της Ευρωλίγκα.
Ο λόγος για τον Τζώρτζη Δικαιουλάκο, που για 3η σερί χρονιά βρίσκεται στο “τιμόνι” της Εθνικής γυναικών, η οποία προετοιμάζεται για την 7η συμμετοχή της σε Ευρωμπάσκετ (11-28 Ιουνίου). Ο 46χρονος τεχνικός που πριν από λίγες μέρες επέστρεψε στην τεχνική ηγεσία της Φενέρ, μίλησε στο gazzetta.gr για την προσπάθεια του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στην διοργάνωση που θα διεξαχθεί σε Ρουμανία και Ουγγαρία, αλλά και για την απόφασή του να ασχοληθεί με τις γυναίκες και να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο πετυχημένους Ευρωπαίους προπονητές στο γυναικείο μπάσκετ.
Η Εθνική γυναικών επιστρέφει σε τελική φάση Ευρωμπάσκετ μετά την απουσία από την προηγούμενη διοργάνωση της Γαλλίας (2013). Πως πάει μέχρι στιγμής η προετοιμασία;
«Αντιμετωπίζουμε αρκετά προβλήματα γιατί αυτή τη στιγμή, δουλεύουμε χωρίς τρεις παίκτριες που θα είχαν σημαντικό ρόλο και θα μπορούσαν να μας δώσουν αρκετές λύσεις. Κατ' αρχήν, όσον αφορά στη Μάλτση, που είχε σταματήσει εδώ και καιρό από την Εθνική ομάδα, κάναμε μία μεγάλη συζήτηση και με την ίδια και με τα υπόλοιπα κορίτσια, που έδειξαν μεγάλη προθυμία, αλλά δυστυχώς, η Εβίνα δεν έχει ξεπεράσει πλήρως τον τραυματισμό της στον ώμο και ακόμη και αν προλάβει, έχει να παίξει μπάσκετ από τον Φεβρουάριο. Η Χατζηνικολάου έσπασε το χέρι της και μέσα από τις προπονήσεις, προσπαθεί να επανέλθει, ενώ η Γέμελος, αποφάσισε να κυνηγήσει το όνειρο του WNBA και ευτυχώς για εκείνη και δυστυχώς για μας, έπαιξε καλά στο πρώτο φιλικό κι από 'κει που ήταν έτοιμη να “κοπεί”, προς το παρόν παραμένει στο ρόστερ της ομάδας του Σικάγο. Αν σκεφτείτε ότι φέτος, περιμέναμε να έχουμε στην διάθεσή μας τη Μέρφι, αλλά ακόμη δεν έχει βγάλει διαβατήριο, τότε καταλαβαίνετε ότι η προετοιμασία μας γίνεται μετ' εμποδίων! Εμείς πλέον πορευόμαστε με τις κοπέλες που έχουμε μαζί μας και αν η Μάλτση ή η Γέμελος προλάβουν, τότε θα προσπαθήσουμε να τις εντάξουμε όσο γρηγορότερα γίνεται στην ομάδα.»
Ποια είναι τα συμπεράσματα από τα πρώτα φιλικά παιχνίδια;
«Αυτή την περίοδο δίνουμε φιλικά παιχνίδια με δυνατές ομάδες, γιατί όλοι οι αντίπαλοι που θα αντιμετωπίσουμε στην 1η φάση του Ευρωμπάσκετ είναι πολύ ισχυροί. Στο προηγούμενο τουρνουά, παίξαμε με την Ισπανία, την Τουρκία και την Ρωσία, που θεωρούνται από τα φαβορί για το βάθρο της διοργάνωσης κι αν εξαιρέσεις το πρώτο ματς, στο οποίο ηττηθήκαμε με μεγάλη διαφορά, στα δύο υπόλοιπα χάσαμε στο τελευταίο σουτ, ενώ με τη Σουηδία που κερδίσαμε, θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει μία πολύ πιο ευρεία νίκη. Η ουσία είναι ότι από παιχνίδι σε παιχνίδι παρουσιάζουμε βελτίωση και αυτό μας ικανοποιεί, αλλά ένα κομμάτι στο οποίο πρέπει να δουλέψουμε, είναι οι αντιδράσεις μας στα δύο τελευταία λεπτά του αγώνα, υπό την έννοια ότι πρέπει να μάθουμε να κερδίζουμε όταν κρίνεται ένα ματς!»
Ο στόχος που έχετε θέσει, ποιος είναι;
«Δεν έχουμε βάλει κανέναν στόχο, γιατί βρισκόμαστε στον δυσκολότερο όμιλο! Έχουμε μία αρκετά αξιόπιστη ομάδα με αρκετές αδυναμίες αλλά και πολλά πλεονεκτήματα. Πιστεύω ότι είμαστε σε θέση να “χτυπήσουμε” όλα τα παιχνίδια του ομίλου και σίγουρα μπορούμε να κερδίσουμε τις τρεις από τις τέσσερις ομάδες – γιατί θεωρητικά η Τουρκία είναι πολύ ανώτερη – αλλά παράλληλα, αν δεν παίξουμε καλά, να κάνουμε ακόμη και τέσσερις ήττες! Σίγουρα θέλουμε να περάσουμε στην επόμενη φάση και γι' αυτό θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο.»
Λείπει ο ύψος;
«Πολύ! Στην θέση “5” είμαστε ουσιαστικά “γυμνοί”...»
Παρ' ότι έχουμε και μία... Φασούλα;
«Η Μαριέλλα έχει το ύψος και το ταλέντο, αλλά ακόμη δεν είναι έτοιμη γι' αυτό το επίπεδο... Είναι μία κοπέλα την οποία προσπαθούμε να βάλουμε σ' αυτή τη λογική, αλλά θα χρειαστεί να αλλάξει νοοτροπία στον τρόπο δουλειάς και ίσως η Αμερική και το κολέγιο που θα πάει του χρόνου, να την βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση... Γενικά πρέπει να αλλάξει στάση και οπτική απέναντι στο άθλημα, αν θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά...»
Που αλλού υστερούμε;
«Στην έλλειψη εμπειριών σε υψηλό επίπεδο. Αν εξαιρέσουμε την Καλτσίδου και τη Δημητράκου που παίζουν χρόνια στο εξωτερικό και την Σπανού, που φέτος αγωνίστηκε στο τουρκικό πρωτάθλημα, αλλά έχει άλλη νοοτροπία, όλες οι υπόλοιπες δεν έχουν υψηλές παραστάσεις. Παίζουμε με χώρες όπως η Ιταλία, η Πολωνία, η Τουρκία, που κάθε χρόνο έχουν 2-3 ομάδες στην Ευρωλίγκα και οι παίκτριές τους βελτιώνονται συνεχώς, μέσα από τον υψηλό ανταγωνισμό. Οι ελληνικές ομάδες, από το 2011 που πήρε ο Αθηναϊκός το Eurocup και την επόμενη χρονιά που συμμετείχε στην ίδια διοργάνωση, δεν παίζουν στην Ευρώπη, οπότε μοιραία οι Ελληνίδες μένουν στάσιμες.»
Να αφήσουμε λίγο την Εθνική, γιατί πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε η επιστροφή σου στην τεχνική ηγεσία της Φενέρμπαχτσέ, με την οποία το 2012, κατέκτησες το πρωτάθλημα Τουρκίας... Με δεδομένο ότι είσαι ένας από τους πιο πετυχημένους Ευρωπαίους τεχνικούς στο γυναικείο μπάσκετ, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να επιλέξει ένας προπονητής, να ασχοληθεί με τις γυναίκες και όχι με τους άνδρες;
«Για να είμαι ειλικρινής όταν άρχισα να δουλεύω στο γυναικείο, δεν είχα την προοπτική να ασχοληθώ μόνο με τις γυναίκες γιατί το μπάσκετ είναι ένα και δεν αλλάζει. Απλά κάθε χρονιά που περνούσε, μου έβγαινε ολοένα και καλύτερη και σιγά-σιγά μου ερχόντουσαν πολύ αξιόλογες προτάσεις... Οπότε εκεί που έλεγα “άντε άλλη μία χρονιά”, πλέον έχω “χτίσει” και ένα καλό όνομα και απ' ότι φαίνεται μου ταίριαξαν καλύτερα τα κορίτσια! Τώρα, το αν είναι εύκολο ή δύσκολο, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Έχει να κάνει με την αγάπη που δείχνει ο καθένας γι' αυτό που κάνει, την πίστη και την αφοσίωση και την επιμονή, γιατί οι δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν...»
Να υποθέσουμε ότι ο χειρισμός του προπονητή διαφέρει από άνδρες σε γυναίκες;
«Καμία διαφορά δεν υπάρχει. Τους ίδιους κανόνες εφαρμόζω... Ακόμη και αν υπάρχουν απόψεις που τίθενται υπέρ μίας διαφορετικής προσέγγισης των γυναικών, λόγω διαφορετικής ψυχολογίας, εγώ δε συμφωνώ μ' αυτές, γιατί η εμπειρία μου στο γυναικείο, με έχει διδάξει ότι τα κορίτσια δεν χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση...»
Η επιστροφή στην Τουρκία πως προέκυψε;
«Όταν έφυγα, είχαμε κατακτήσει το πιο δύσκολο πρωτάθλημα στην ιστορία της ομάδας, γιατί η Γαλατασαράϊ είχε φέρει τότε τη μισή Εθνική των Ηνωμένων Πολιτειών και εμείς είχαμε πολλά διοικητικά και οικονομικά προβλήματα, ο πρόεδρος του συλλόγου είχε μπει στη φυλακή και το γυναικείο τμήμα ήταν έτοιμο να διαλυθεί! Παρ' όλα αυτά, κάναμε εκπληκτική χρονιά και πετύχαμε έναν άθλο και παρ' ότι έφυγα, λόγω κάποιων διαφωνιών που προέκυψαν, διατηρήσαμε καλές σχέσεις και τουλάχιστον άλλες δύο φορές μου πρότειναν να επιστρέψω. Είχα, όμως, ηθική και συμβατική δέσμευση με τη Ναντέζντα, με την οποία μάλιστα, είχα συμβόλαιο και για την επόμενη σεζόν και γι' αυτό και δεν απάντησα θετικά. Πλέον όμως, ωρίμασε ο χρόνος για να επιστρέψω και σε συνδυασμό με την επιθυμία μου να βρίσκομαι σε κοντινή απόσταση από τα παιδιά μου, που μεγαλώνουν χωρίς εμένα, αποφάσισα να αποδεχθώ την πρόταση της Φενέρ. Γι' αυτό και νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω την διοίκηση της ρωσικής ομάδας για την κατανόηση που έδειξε στο προσωπικό μου θέμα. Να σας πω και την αλήθεια, στο Όρενμπουργκ έκανα και δύο μαγικές χρονιές και δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο... Οπότε το timing για να φύγω από τη Ναντέζντα και να πάω στην Φενέρ, που προέρχεται από πολύ μέτριες χρονιές, μοιάζει ιδανικό!»
Την ίδια μέρα που ανανέωσε τη συνεργασία του με την ανδρική ομάδα ο Ομπράντοβιτς, ανακοινώθηκε η δική σου συμφωνία με το γυναικείο τμήμα της Φενέρμπαχτσέ... Οι Τούρκοι φαίνεται πως “κλείνουν” τους κορυφαίους...
«Δεν μπορώ να μπω εγώ στην ίδια μοίρα με τον Ζέλικο. Για να γίνει κάποιος... Ομπράντοβιτς, χρειάζεται να φάει πολλά ψωμιά! Το καλό είναι ότι οι συνθήκες είναι εξαιρετικές και το budget της ομάδας είναι σχεδόν ισόποσο με το αντίστοιχο του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στους άνδρες, αλλά δεν φτάνουν μόνο τα χρήματα για να “χτιστεί” μία ομάδα, το θέμα είναι να φτιάξουμε τη σωστή “χημεία”. Το καλό είναι με περιμένουν σαν “Μεσσία” εκεί, στηρίζουν πολλά επάνω μου, οπότε μας περιμένει σκληρή δουλειά για να πετύχουμε τους στόχους μας, που είναι το πρωτάθλημα στην Τουρκία και μία καλή πορεία στην Ευρωλίγκα.»
(Υ.Γ.): Η συνέντευξη έγινε πριν από τους φιλικούς αγώνες με Γαλλία και Λιθουανία, στους οποίους γνωρίσαμε ισάριθμες ήττες.
πηγή : http://www.gazzetta.gr/
