Θηλυκός Χάινς. Η κολώνα του πρωτοπόρου Ολυμπιακού. Μόνιμη MVP της Α1 Γυναικών. Πάνω από όλα η Λικέντρα Τζόνσον είναι μητέρα και εξηγεί πως μπορεί να συνδυαστούν τα σκληρά σκριν με την ανατροφή της Destiny.
Το Sport24.gr συναντήθηκε με την σπουδαία φόργουορντ-σέντερ των "ερυθρολεύκων", Λικέντρα Τζόνσον. Το ραντεβού ήταν στην Μαρίνα Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο και η Αμερικανίδα αθλήτρια ήρθε μαζί με την αγαπημένη της κόρη, Ντέστινι, μιλώντας μας τόσο για το πως μπορεί να συνδυάσει τον πρωταθλητισμό με την μητρότητα, όσο και για την ομάδα του Ολυμπιακού, αλλά και για την ζωή της. Ένας άνθρωπος πρόσχαρος, ευχάριστος, ευγενικός, κοινωνικός και συνεχώς με το χαμόγελο στα χείλη, επιβεβαιώνοντας μας μέσα σε λίγα λεπτά τις πληροφορίες μας πως πρόκειται για μία αθλήτρια με εξαιρετικό χαρακτήρα.
Η ζωή της Λικέντρα Τζόνσον
Η Λικέντρα Τζόνον είναι η δυναμική φόργουορντ-σέντερ του Ολυμπιακού, η οποία οδηγεί τις "ερυθρόλευκες" στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος και αποτελεί μία από τις κορυφαίες Αμερικανές μπασκετμπολίστριες που αγωνίζονται στην Ευρώπη. Γεννημένη στις στις 20 Μαρτίου του 1989 και μεγαλωμένη στο Σικάγο, αγάπησε το μπάσκετ από μικρή. Εξάλλου το συγκεκριμένο σπορ ήταν οικογενειακή υπόθεση, καθώς και ο θείος της, Ράσελ Κρος, επιλέχτηκε στην 6η θέση του ντραφτ του 1983 από τους Golden State Warriors, ενώ και ο αδερφός της ασχολήθηκε με το σπορ.
Τα χρόνια της κυριαρχίας της ξεκινούν από το κολέγιο. Κι όχι όποιο κι όποιο κολέγιο. Η Αμερικανίδα σέντερ έπαιξε μπάσκετ στο Michigan State, με τη φανέλα του οποίου έκανε θραύση για μία τετραετία. Κι αν θέλετε να το αποτυπώσουμε με αριθμούς, θα αναφέρουμε απλά πως έγινε μόλις η δεύτερη παίκτρια στην ιστορία των "Spartans" (ομάδα με ελληνικό όνομα, έχοντας για σήμα την περικεφαλαία των Σπαρτιατών πολεμιστών) που ξεπέρασε τους 1.000 πόντους και τα 1.000 ριμπάουντ, βοηθώντας την ομάδα της Suzy Merchant να φτάσει μέχρι την κατάκτηση του τίτλου στην Big Ten, στην junior χρονιά της (2010-'11). Μάλιστα, εκείνη την περίοδο, χαρακτηρίστηκε ως η κορυφαία ριμπάουντερ της χώρας στο κολεγιακό πρωτάθλημα, έχοντας μέσο όρο 9 ανά παιχνίδι, κάνοντας θραύση μέσα στην ρακέτα και στις δύο πλευρές του παρκέ, τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση.
Έγινε μητέρα στα 22 της χρόνια και έπαιζε μπάσκετ ακόμη και έγκυος
Πέραν του πτυχίου που πήρε στην κοινωνιολογία, όσο βρισκόταν στους "Spartans" βρήκε κάτι πολύ σημαντικότερο. Τον άντρα της ζωής της, που έμελλε να την κάνει μητέρα από πολύ νωρίς. Τον Αύγουστο του 2011, όντας μόλις 22 ετών, έγινε γονιός, φέρνοντας στον κόσμο την κόρη της, την οποία και ονόμασε Ντέστινι. Και να αναφέρουμε το εξής: συμμετείχε σε 131 παιχνίδια με τις "Σπαρτιάτισσες", αγωνιζόμενη βασική σε 116 ματς, παίζοντας μπάσκετ στο μεγαλύτερο διάστημα της εγκυμοσύνης της! Πατέρας του παιδιού ο Ντέλβον Ρο, ο οποίος θεωρούταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των High Schools, με αποτέλεσμα να κερδίσει υποτροφία από το Michigan State του Tom Izzo. Η καριέρα του όμως δεν εξελίχθηκε όπως περίμεναν όλοι, αφού ένα χρόνιο πρόβλημα στο γόνατο αρκούσε για να τον κρατήσει εκτός παρκέ, στα χρόνια που ακολούθησαν. Στις τρεις πρώτες χρονιές που έπαιξε πάντως στο NCAA είχε 6.1 πόντους και 5.1 ριμπάουντ κατά μέσο όρο.
Στη συνέχεια, κι ενώ αποσύρθηκε από τη δράση, επέλεξε να ξεκινήσει καριέρα ως ηθοποιός. Έχοντας κερδίσει μικρούς ρόλους στο "Love and Honor" και το "Abducted", τηλεοπτικές σειρές των ΗΠΑ,έκανε την αρχή, με τους ειδικούς από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού να μιλούν με τα καλύτερα για το υποκριτικό του ταλέντο.
Αν και τους χωρίζουν δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, εν τούτοις, η Λικέντρα και ο Ντέλβον έχουν καθημερινή επαφή. Έστω και μέσω Skype, όπου προσπαθούν να καλύψουν τον χαμένο χρόνο. "Συνήθως του μιλάω σα να είναι εδώ, μαζί μου. Του λέω για τα παιχνίδια της ομάδας και πόσο διαφορετικά είναι εδώ τα πράγματα", έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνια η ίδια, πριν καταλήξει λέγοντας πως "είμαι ευγνώμων γιατί έχω έναν σύντροφο που κατανοεί το πάθος μου, γιατί ξέρει πως όλα αυτά γίνονται για το καλό όλων".
Μέχρι και πέρσι, με τη Λικέντρα να βρίσκεται στην Ελλάδα ώστε να παίξει μπάσκετ, και τον Ντέλβον στο Λος Άντζελες, η τριών ετών κορούλα τους μεγάλωνε παρέα με τη γιαγιά της, Κάρλιν, στο Σικάγο: "Έπρεπε να κάνω κάποιες θυσίες και να την αφήσω στο Σικάγο, για να παίξω μπάσκετ μακριά από τις ΗΠΑ. Δεν ήθελα να είμαι εγωίστρια και να την πάρω μαζί μου. Ήθελα να δει πως είναι να μεγαλώνεις μέσα σε μία ευτυχισμένη οικογένεια", έχει πει σε ανύποπτο χρόνο η δυναμική φόργουορντ-σέντερ.
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson
Αφού ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της στο Κολέγιο με τις "Spartans" (2008-2012), επόμενος σταθμός της καριέρας ήταν η Σουηδία και η ομάδα των Norrköping Dolphins (2012-2013), ενώ στη συνέχεια η μοίρα την έφερε στην χώρα μας, για χάρη του Ελληνικού, με το οποίο κατέκτησε δύο σερί Νταμπλ. Πλέον, αποτελεί μέρος της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού και τους τελευταίους μήνες είναι ιδιαίτερα χαρούμενη καθώς έχει μαζί της στην Αθήνα την αγαπημένη της κόρη, Ντέστινι. Ο... θηλυκός Κάιλ Χάινς, η κολώνα του πρωτοπόρου Ολυμπιακού, η μόνιμη MVP της Α1 Γυναικών, η οποία πλέον έχει και ενεργό ρόλο σαν μητέρα, εξήγησε στο Sport24.gr το πως μπορεί να συνδυαστούν τα σκληρά σκριν με την ανατροφή της Destiny.
Σπαρτιάτισσα πριν γίνει Ελληνίδα
Στην Ελλάδα βρίσκεται για τρίτη σεζόν και από φέτος έχει για πρώτη φορά μαζί της την κόρη της, ενώ πλέον αποτελεί μέλος της ομάδας του Ολυμπιακού. Το να παραμείνει στην χώρα μας, όπως μας τόνισε, δεν ήταν δύσκολη επιλογή για εκείνη: "Είναι η τρίτη μου χρονιά στην Ελλάδα και είμαι χαρούμενη που βρίσκομαι στην όμορφη χώρα σας με αυτόν τον υπέροχο καιρό και τον ήλιο. Αισθάνομαι ευτυχισμένη εδώ γιατί πέρα από την χώρα, ανήκω σε έναν μεγάλο σύλλογο, όπως είναι ο Ολυμπιακός, και φυσικά βρίσκομαι για τρίτη σερί σεζόν (από την περίοδο που η ομάδα ήταν το Ελληνικό) σε μία ομάδα που έχω ταιριάξει με τις συμπαίκτριες μου, με τους προπονητές μου, αλλά και με όλους τους ανθρώπους της ομάδας.
Έχουμε εξαιρετική χημεία σαν σύνολο. Κατακτήσαμε τίτλους σαν Ελληνικό, τώρα θέλουμε να πάρουμε τους τίτλους και σαν Ολυμπιακός. Το γεγονός πως ανήκουμε στον πιο πετυχημένο σύλλογο της χώρας, που κάνει πρωταθλητισμό σε όλα τα σπορ, όπως ο Ολυμπιακός, μας δίνει παραπάνω κίνητρο. Το να παραμείνω στην Ελλάδα για τρίτη χρονιά ήταν εύκολη επιλογή για εμένα. Για συγκεκριμένους λόγους. Καταρχάς, είναι η πρώτη χρονιά που έχω μαζί μου την κόρη μου στην Ελλάδα, γιατί στις προηγούμενες δεν την είχα. Δεύτερον, έχω "δεθεί" με την ομάδα και τους ανθρώπους της και τρίτον η δυναμική που σου δίνει ένας σύλλογος όπως ο Ολυμπιακός, ο οποίος είναι εξαιρετικά οργανωμένος σε όλα τα επίπεδα".
Η Λικέντρα Τζόνσον γνώριζε πράγματα για την Ελλάδα πριν έρθει στην χώρα μας, ενώ στο κολεγιακό πρωτάθλημα έπαιζε μπάσκετ σε μία ομάδα που είχε ελληνικό όνομα, στις "Spartans" και δηλώνει "Σπαρτιάτισσα": "Φυσικά και ήξερα πράγματα για την Ελλάδα πριν έρθω εδώ", μας απάντησε γεμάτη χαμόγελο: "Η ομάδα μπάσκετ του Κολεγίου μου, στο Michigan State, λέγεται "Spartans". Είμαι, λοιπόν, μία Σπαρτιάτισσα! Έπαιζα μπάσκετ σε μία ομάδα που το όνομα της προερχόταν από την αρχαία Ελλάδα και ήξερα από πριν πληροφορίες για την χώρα σας, για την σπουδαία ιστορία σας, γενικότερα για την αρχαία Ελλάδα. Το σήμα μας έχει έναν Σπαρτιάτη πολεμιστή με την περικεφαλαία του, οπότε κάθε φορά που έπαιζα μπάσκετ ένιωθα πως κουβαλούσα πάνω μου κάτι ελληνικό. Και πως τα έφερε η ζωή; Ήρθα να παίξω μπάσκετ στην Ελλάδα. Είναι εντυπωσιακό! Ίσως να είναι το πεπρωμένο μου".
Η Λικέντρα Τζόνσον είναι στην τρίτη της σεζόν στην Ελλάδα, ενώ αυτή είναι η τέταρτη συνολικά μακριά από την πατρίδα της και την οικογένεια της. Άραγε πως είναι το να παίζεις μπάσκετ χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου; "Σίγουρα είναι αρκετά δύσκολο το γεγονός πως βρίσκομαι μακριά από την πατρίδα μου. Είναι δύσκολο να ζεις μακριά από την χώρα σου, αλλά έχω ανθρώπους που με υποστηρίζουν, όπως η οικογένεια μου. Όποτε μπορούν έρχονται στην Αθήνα να με δουν και επικοινωνούμε συχνά μέσω ίντερνετ. Η διαφορά ώρας είναι μεγάλη βέβαια. Έχουμε περίπου 8 ώρες διαφορά, αλλά είναι κάτι που το έχω συνηθίσει στην επικοινωνία μας. Σέβονται όμως την απόφαση μου να παίξω μπάσκετ σε μία μακρινή χώρα, ξέρουν πως λατρεύω αυτό που κάνω και με στηρίζουν. Είναι σημαντικό να έχεις κοντά σου ανθρώπους που σε αγαπούν και είμαι ευτυχισμένη που πλέον έχω μαζί μου και την κόρη μου. Μου είχε λείψει".
Μητέρα και αθλήτρια... Είναι κάτι καινούργιο για μένα
Έχοντας φέτος για πρώτη φορά μαζί την και την κόρη της στην Αθήνα, η Αμερικανίδα φόργουορντ-σέντερ του Ολυμπιακού ζει μία νέα κατάσταση, καθώς καλείται να συνδυάσει το να κάνει πρωταθλητισμό με την μητρότητα. "Κοίτα, από τότε που έφυγα από τις ΗΠΑ (το 2012), αποφασίζοντας να παίξω μπάσκετ στο εξωτερικό, πρώτα στην Σουηδία και μετά εδώ στην Ελλάδα, ουσιαστικά φέτος είναι η πρώτη μου χρονιά που έχω μαζί μου την κόρη μου, γιατί πριν την είχα αφήσει στην οικογένεια μου στο Σικάγο. Ο ερχομός της εδώ αποτελεί μία νέα εμπειρία για εμένα και τώρα βιώνω, ουσιαστικά, για πρώτη φορά, το πως είναι να είσαι αθλήτρια που κάνει πρωταθλητισμό και μητέρα παράλληλα. Όλο αυτό είναι κάτι καινούριο για εμένα. Την αγαπώ, μου είχε λείψει η Ντέστινι, την ήθελα κοντά μου πλέον, αλλά είχα και λίγο άγχος στο πως θα τα συνδυάσω. Όμως, πιστεύω τα έχω καταφέρει και τα έχω συνδυάσει όσο καλύτερα μπορώ.
Έχουμε εξαιρετική σχέση μεταξύ μας, είμαστε "δεμένες", περνάμε όμορφα μαζί και νομίζω πως στην πράξη έχω μπορέσει να είμαι και καλή μέσα στο παιχνίδι μας, αλλά και καλή μαμά. Το δύσκολο, κάποιες φορές, είναι να καταφέρεις να παραμείνεις συγκεντρωμένος και αφοσιωμένος στο παιχνίδι, αλλά δεν είναι εύκολο όταν έχεις δίπλα σου και ένα μικρό παιδί που είναι 4,5 ετών το οποίο έχει ανάγκες και απαιτήσεις. Νομίζω όμως πως τα έχω καταφέρει αρκετά καλά μέχρι τώρα, έχοντας και την βοήθεια της οικογένειας μου. Θέλω όμως σε αυτό το κομμάτι να ευχαριστήσω πάρα πολύ τόσο την ομάδα μου, όσο και τον σύλλογο του Ολυμπιακού, γιατί με έχουν βοηθήσει αρκετά ώστε να καταφέρω να είμαι και καλή αθλήτρια, αλλά σωστή μητέρα. Ό,τι χρειαστώ είναι δίπλα μου και με στηρίζουν και αποτελούν μία δεύτερη οικογένεια για εμένα".
Η Λικέντρα Τζόνσον έγινε μητέρα μόλις 22 ετών, τον Αύγουστο του 2011 και από το 2012 ζει και εργάζεται στην Ευρώπη, με πρώτο σταθμό την Σουηδία και ακολούθως την Ελλάδα, στην οποία βρίσκεται για τρίτη σεζόν. Η κόρη της είναι 4,5 ετών αλλά τα προηγούμενα χρόνια αναγκάστηκε να παίξει μπάσκετ μη έχοντας την Ντέστινι μαζί της, καθώς την είχε αφήσει στην οικογένεια της στο Σικάγο. Μία θυσία που αναγκάστηκε να κάνει ώστε να κυνηγήσει τα όνειρα της, όπως χαρακτηριστικά μας είπε: "Ξέρεις, αγαπώ το μπάσκετ, κυνήγησα τα όνειρο μου, την διάκριση στην καριέρα μου και όταν έχεις βάλει στόχους και θες τα όνειρα σου να τα κάνεις πράξεις, κάποιες φορές πρέπει να κάνεις και μεγάλες θυσίες. Και μία από τις θυσίες μου ήταν να μην έχω την κόρη μου μαζί μου, κάτι που ήταν δύσκολο για εμένα, αλλά έπρεπε να το κάνω.
Όμως, ευχαριστώ τον Θεό, που έχω μία καταπληκτική μητέρα, αλλά και μία υπέροχη γιαγιά, που με στήριξαν και μεγάλωσαν την κόρη μου στα πρώτα χρόνια της. Την κράτησαν μαζί τους τα τελευταία τρία χρόνια και την αγάπησαν, μεγαλώνοντας την με αρχές και σε ένα όμορφο και οικογενειακό περιβάλλον. Ήρθε η ώρα όμως που έπρεπε να γίνω μητέρα στην πράξη, να την ζήσω περισσότερο, να την έχω κοντά μου και να την μεγαλώσω. Είμαι ευγνώμων στον Θεό που μου έδωσε την δυνατότητα να γίνω μητέρα, αλλά και το ταλέντο ώστε να γίνω αθλήτρια και είμαι ευτυχισμένη που τα ζω μαζί αυτά τα δύο πράγματα. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που την έχω δίπλα μου και απολαμβάνω μαζί της κάθε στιγμή".
Με βοηθούν και οι συμπαίκτριες μου να τη μεγαλώσω
Τους τελευταίους μήνες καλείται να μεγαλώσει ένα παιδί, αλλά η εμπειρία δεν της φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς έχει την στήριξη και της ομάδας του Ολυμπιακού, ενώ όπως μας τόνισε η Ντέστινι αγαπάει το μπάσκετ, ένα σπορ μέσα από το οποίο γνωρίστηκαν και οι γονείς της: "Δεν είναι τόσο δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί. Την προσέχω, περνάμε πολλές ώρες μαζί, την φροντίζω, αλλά σίγουρα το δύσκολο είναι πως είμαι αρκετά μακριά από την οικογένεια μου. Δεν έχω δίπλα μου τους συγγενείς μου. Όμως, έχω μία καταπληκτική νταντά που την προσέχει όταν λείπω, αλλά και όλα τα μέλη της ομάδας, σε ό,τι χρειαστεί, είναι δίπλα μου.
Πολλές φορές οι συμπαίκτριες μου έρχονται από το σπίτι και περνάμε ώρες μαζί και γενικά όλη η ομάδα του Ολυμπιακού, ό,τι και αν προκύψει, θα είναι δίπλα της σε ό,τι χρειαστεί. Πολλές φορές μάλιστα, η Ντέστινι θέλει να έρχεται και από το γήπεδο που κάνουμε προπόνηση. Της αρέσει και κάθεται και παρακολουθεί το πρόγραμμα μας. Δεν μου είναι πρόβλημα που την έχω μαζί μου, νιώθω όμορφα που είναι μαζί μου και εφόσον αισθάνεται ευτυχισμένη που είναι μαζί μου εδώ στην Ελλάδα, είμαι και εγώ το ίδιο ευτυχισμένη. Αν είναι χαρούμενη, είμαι και εγώ χαρούμενη, αυτό είναι το μότο μου, ο τρόπος σκέψης μου".
Παράλληλα, μας τόνισε πως η Ντέστινι έχει ήδη δείξει την αγάπη της για το άθλημα: "Της αρέσει το μπάσκετ. Δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς, δεν είχε άλλη επιλογή", μας απάντησε χαμογελώντας, με την κόρη της να είναι συνεχώς δίπλα της και να την αγκαλιάζει. "Άλλωστε και ο μπαμπάς της έπαιζε μπάσκετ στο κολέγιο, έτσι γνωριστήκαμε, μέσω του μπάσκετ. Ελπίζω να γίνει μπασκετμπολίστρια όταν μεγαλώσει και να γίνει ακόμη καλύτερη από εμένα".
Παίζω μπάσκετ δίχως φόβο
Η Λικέντρα Τζόνσον κάνει θραύση στην Ελλάδα για τρίτη σερί σεζόν, όντας ασταμάτητη και ανίκητη μέσα στην ρακέτα, αν και δεν είναι από τις ψηλότερες αθλήτριες για τις θέσεις "4" και "5", έχοντας ύψος 1.85. Όμως, παρά το γεγονός αυτό, καταφέρνει να κυριαρχεί και στις δύο πλευρές του παρκέ: "Ναι, δεν είμαι από τις ψηλότερες παίκτριες για την θέση "4" και "5" που αγωνίζομαι, αλλά το ότι είμαι καλή στις θέσεις αυτές οφείλεται στην σκληρή δουλειά. Έχω δουλέψει πάρα πολύ σε όλα τα χρόνια της καριέρας μου. Από εκεί και πέρα όμως, αυτό οφείλεται και στις συμπαίκτριες μου. Στον Ολυμπιακό με εμπιστεύονται και με στηρίζουν, όπως και όταν ήμασταν στο Ελληνικό και με την βοήθεια τους γίνομαι και εγώ καλύτερη.
Όταν παίζω μπάσκετ, παίζω δίχως φόβο. Ξέρεις, κρατάω μία συμβουλή της γιαγιάς μου, την οποία και μου έλεγε από μικρό παιδί. Πως ό,τι θέλεις να κάνεις στην ζωή σου, να το κάνεις δίχως φόβο. Είναι κάτι που το έχω κρατήσει και το κάνω στην πράξη. Ανέκαθεν ήμουν ανταγωνιστική, μου αρέσει ο ανταγωνισμός και έχω την νοοτροπία του νικητή, το να κάνω πρωταθλητισμό. Όλα αυτά με έχουν βοηθήσει στην καριέρα μου ώστε να αποδίδω στο υψηλότερο επίπεδο. Είτε παίζω στο "4", είτε στο "5" δεν έχω πρόβλημα.
Κάνω ό,τι μου ζητήσει ο προπονητής και η ομάδα μου. Μπορώ να παίξω καλή άμυνα, μπορώ να σκοράρω, μπορώ να πάρω ριμπάουντ. Ό,τι δουλειά θα μου ζητηθεί, θα την κάνω. Δεν δίνω σημασία αν δεν είμαι από τις ψηλότερες στην θέση μου. Σημασία έχει ότι είμαι αποτελεσματική και ικανή, νικώντας πολλές φορές ψηλότερους αντιπάλους από εμένα. Έχω δύναμη, αθλητικά προσόντα και προσπαθώ σε κάθε ματς να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό, αξιοποιώντας τα δικά μου "όπλα".
Ο Ολυμπιακός φέτος διαθέτει ένα από τα καλύτερα "δίδυμα" στις θέσεις των "ψηλών" μέσα στην ρακέτα, έχοντας τις Αμερικανίδες Λικέντρα Τζόσον και Χάλι Κριστόφερσον στο "4" και στο "5", ενώ όπως μας τόνισε η ίδια αλλάζουν συχνά μεταξύ τους θέσεις την ώρα του αγώνα: "Ξέρεις, σεε μικρότερη ηλικία έπαιζα λίγο και σαν γκαρντ, αλλά μετά ανέβηκα θέσεις. Η κύρια θέση μου βέβαια είναι εκείνη του πάουερ-φόργουορντ. Εκεί νομίζω ότι έχω κάνει τα καλύτερα μου παιχνίδια, στην θέση "4".
Μπορώ όμως να παίξω άνετα και στο "5", δεν έχω κανένα πρόβλημα. Άλλωστε, με την συμπαίκτρια μου, Χάλι Κριστόφερσον, συχνά αλλάζουμε θέσεις μέσα στο παιχνίδι, και παίζουμε εναλλάξ στο "4" και στο "5". Είναι τρομερή παίκτρια, έχουμε ταιριάξει και σαν άνθρωποι και λειτουργούμε καλά μέσα στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Παίζουμε καλά, έχοντας και την πολύτιμη βοήθεια των συμπαικτών και των προπονητών μας".
Μπορώ να ανταγωνιστώ τους άνδρες
Οι πληροφορίες που πήραμε για εκείνη για το αγωνιστικό της στυλ, μας ανέφεραν πως είναι τόσο καλή και δυνατή παίκτρια, που η Λικέντρα Τζόνσον μπορεί να ανταγωνιστεί μέχρι και άνδρες και όπως μας τόνισε μπορεί, καθώς μεγάλωσε παίζοντας μπάσκετ εναντίον τους: "Σε όλη μου την ζωή έπαιζα μπάσκετ εναντίον ανδρών. Από μικρή που ήμουν, έπαιζα συνεχώς και με αγόρια μπάσκετ. Θυμάμαι, ακόμη και με τα παιδιά από την εκκλησία της γειτονιάς μου, μαζευόμασταν και παίζαμε μπάσκετ. Έτσι ξεκίνημα να παίζω μπάσκετ, έτσι το γνώρισα και το αγάπησα το σπορ.
Στη συνέχεια, στο σχολείο και φυσικά στο Κολέγιο, έπαιξα αρκετές φορές εναντίων ανδρών και μπορώ να πω ότι μπορούσα ως ένα σημείο να τους ανταγωνιστώ. Σίγουρα μπορώ να ανταγωνιστώ με μεγαλύτερη ευκολία τους άνδρες που μπορώ να παίξω μπάσκετ τα καλοκαίρια, που δεν είναι επαγγελματίες. Δεν μπορώ πω ότι παίζω μπάσκετ "σαν άνδρας", αλίμονο, αλλά νομίζω πως με έχει βοηθήσει τον τρόπο παιχνιδιού μου το γεγονός πως έχω παίξει αρκετές φορές εναντίον ανδρών".
Ξέρω ότι με φωνάζουν θηλυκό Χάινς
Με το που ήρθε στην Ελλάδα η Λικέντρα Τζόνσον, αρκετοί ήταν αυτοί που την χαρακτήρισαν ως "θηλυκό Κάιλ Χάινς", τόσο γιατί κυριαρχεί μέσα στην ρακέτα αν και δεν είναι ιδιαίτερα ψηλή, απέναντι ακόμη και σε θηριώδης αντιπάλους, όσο και για τον τρόπο που αγωνίζεται, ξεχειλίζοντας από πάθος και αυταπάρνηση, αλλά και εξαιτίας των πλούσιων αθλητικών της προσόντων: "Το ξέρω, το ξέρω. Από τότε που ήρθα στην Ελλάδα, λόγω ότι είμαι μία αθλητική φόργουορντ-σέντερ δίχως να είμαι ιδιαίτερα ψηλή, με συνέκριναν συνεχώς με τον Κάιλ Χάινς, επειδή και εκείνος παίζει στο "5", αλλά δεν είναι ψηλός για την θέση. Είναι κάτι που μου το λένε συνέχεια", μας απάντησε γεμάτη χαμόγελο και συνέχισε: "Είμαι αρκετά δυνατή, μπορώ να τρέξω, μπορώ να κινηθώ γρήγορα, είτε έχω την μπάλα στα χέρια μου, είτε όχι, έχω άλμα, είμαι αθλητική γενικά και όλα αυτά με βοηθούν στο να παίζω μέσα στην ρακέτα και να τα καταφέρνω ακόμη και αν έχω ψηλότερους αντιπάλους.
Καταλαβαίνω πως δεν είναι κάτι το συνηθισμένο, πως ίσως στο γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα να μην έχουν ξαναδεί μία παίκτρια στο στυλ μου, οπότε σε κάποιους προξενεί ίσως έκπληξη, αλλά η ουσία είναι ότι μπορώ να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις. Προσπαθώ να αξιοποιώ τα πλεονεκτήματα μου μέσα στο παιχνίδι της ομάδας μας. Όπως είπα, προσπαθώ πάντα να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό. Είμαι πάρα πολύ ανταγωνιστική και θέλω να κερδίζω. Τώρα που ανήκω κιόλας στον Ολυμπιακό, το ακούω όλο και περισσότερο το "θηλυκός Κάιλ Χάινς", καθώς υπήρξε παίκτης στην ομάδα των Ανδρών".
Τον ελεύθερο της χρόνο τον περνάει κυρίως μαζί με την κόρη της, της αρέσει το ελληνικό φαγητό και γενικότερα επιδιώκει να κάνει κάτι διαφορετικό στην καθημερινότητα της: "Σίγουρα, η καθημερινότητα μου έχει αλλάξει σε σχέση με πριν, γιατί φέτος έχω και την κόρη μου, οπότε οι συνήθειες μου κάπως άλλαξαν. Μου αρέσει όμως να περνάω τον χρόνο μου μαζί της. Μου αρέσει το ελληνικό φαγητό, έχω δοκιμάσει πολλά, αλλά το souvlaki είναι το αγαπημένο μου.
Βέβαια, για να σου είμαι ειλικρινής το αγαπημένο μου στέκι είναι τα T.G.I. Friday's, τόσο γιατί μου αρέσει το φαγητό, όσο και επειδή μου θυμίζει την πατρίδα μου. Όταν βγαίνω έξω, μου αρέσει να πηγαίνω για bowling, να βλέπω ταινίες, είτε στο σινεμά, είτε στο σπίτι, να πηγαίνω σε κάποιο εστιατόριο για φαγητό, να κάνω βόλτες κοντά στην θάλασσα και μέσα στην πόλη. Κάθε μέρα, πάντως, προσπαθώ να κάνω κάτι διαφορετικό μαζί με την κόρη μου, πέρα από το μπάσκετ, γιατί η καθημερινότητα έχει και προπονήσεις, στις οποίες θέλω πάντα να δίνω το 100%".
Μεγάλο κίνητρο ο Ολυμπιακός
Ύστερα από δύο χρόνια στο Ελληνικό, τώρα συνεχίζει στον Ολυμπιακό, γεγονός που της έχει δώσει μεγαλύτερο κίνητρο ώστε να κατακτήσει τίτλους με την ερυθρόλευκη φανέλα: "Σίγουρα, το γεγονός πως πλέον αποτελώ μέλος ενός τεράστιου σωματείου όπως είναι ο Ολυμπιακός, με παράδοση και ιστορία, αυτό μου δίνει, αλλά και δίνει σε όλους μας, μεγαλύτερο κίνητρο ώστε να πετύχουμε τους στόχους μας. Έχουμε επίγνωση της αλλαγής, από το Ελληνικό στον Ολυμπιακό. Όλοι είμαστε περήφανοι που ανήκουμε στον Ολυμπιακό και ο στόχος παραμένει ο ίδιος με πέρσι, να κάνουμε και φέτος το Νταμπλ στην Ελλάδα. Μόνο που αυτή την φορά θα έχει μεγαλύτερη σημασία, γιατί εφόσον έρθουν φέτος αυτοί οι τίτλοι, θα είναι οι πρώτοι στην ιστορία της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού και θα γράψουμε ιστορία.
Στόχος μας φέτος είναι το Νταμπλ. Ξεκάθαρα! Έχουμε όμως χρόνο μέχρι τότε. Σαν νοοτροπία βλέπουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και βάζουμε σε κάθε ματς στόχους. Δεν βλέπουμε πιο μακριά. Θέλουμε να τερματίσουμε στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, μετά θα έρθουν τα playoffs και ακολούθως οι τελικοί. Έχουμε τεράστια "δίψα" να κατακτήσουμε φέτος τόσο το Πρωτάθλημα, όσο και το Κύπελλο. Έχουμε καλή ομάδα, με χημεία, με ρόλους, παίζουμε καλά και νομίζω είμαστε σε καλό δρόμο για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Πλέον καλείται να παίξει μπάσκετ για ένα σωματείο με εκατομμύρια φιλάθλους και υπάρχει ένα μεγάλο "πρέπει", τόσο από την διοίκηση, όσο και από τον κόσμο, ώστε η γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού να κατακτήσει κυρίως το Πρωτάθλημα, αλλά και το Νταμπλ στην Ελλάδα. Η Λικέντρα Τζόνσον το γνωρίζει και δηλώνει έτοιμη ώστε να βοηθήσει την ομάδα για να πετύχει τους στόχους της: "Φέτος τα πράγματα έχουν αλλάξει, καθώς παίζουμε για έναν σύλλογο με εκατομμύρια φιλάθλους και η ευθύνη είναι μεγαλύτερη. Χαιρόμαστε που πλέον έχουμε περισσότερο κόσμο δίπλα μας, ο οποίος και μας στηρίζει. Νιώσαμε για τα καλά την στήριξη του στο πρόσφατο παιχνίδι μας κόντρα στον Παναθηναϊκό, τον οποίο και νικήσαμε στην Γλυφάδα. Η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι φίλαθλοι μας στις κερκίδες ήταν εντυπωσιακή και "ζεστή".
Ένιωσα όμορφα, ήταν σαν γιορτή. Μας έδωσαν τεράστια ώθηση και τους ευχαριστούμε. Νιώσαμε όμορφα και χαρήκαμε που τους δώσαμε χαρά. Θέλουμε να τους έχουμε κοντά μας σε όσα περισσότερα παιχνίδια γίνεται. Σίγουρα, τώρα που είμαστε στον Ολυμπιακό, έχει μεγαλώσει αρκετά η αντιπαλότητα με τον Παναθηναϊκό, το καταλάβαμε και όταν πήγαμε να παίξουμε στο γήπεδο τους. Θέλω να πω στους φιλάθλους μας να συνεχίζουν να μας στηρίξουν και να είναι κοντά μας, ειδικά στα επόμενα κρίσιμα παιχνίδια που θα έρθουν, ώστε όλοι μαζί να φτάσουμε στην κορυφή στο τέλος της χρονιάς.
Ξέρουμε πως αυτή είναι η πρώτη σεζόν του Ολυμπιακού στην πρώτη κατηγορία, ξέρουμε πως όλοι στον Ολυμπιακό, η διοίκηση, αλλά και οι φίλαθλοι μας, θέλουν παθιασμένα το Πρωτάθλημα, αλλά και το Κύπελλο. Είναι πράγματα που τα έχουμε συζητήσει μεταξύ μας και τα ξέρουμε. Ξέρουμε πως φοράμε μία φανέλα ενός συλλόγους με τεράστια ιστορία και παράδοση. Έχουμε πίστη στην ομάδα μας, έχουμε ταλέντο, έχουμε ικανότητες.
Τόσο αγωνιστικά, όσο και πνευματικά, είμαι έτοιμη ώστε να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις και να βοηθήσω τον Ολυμπιακό να πετύχει τους στόχους του. Όμως, δεν παίζω μόνη μου, θα πρόκειται για ένα προϊόν ομαδικής δουλειάς εφόσον τα καταφέρουμε και μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ο Ολυμπιακός μας δίνει έξτρα κίνητρο ώστε να πετύχουμε, αλλά θέλουμε να προχωρήσουμε σεμνά και ταπεινά, έχοντας χαμηλά το κεφάλι, όντας προσγειωμένες. Γιατί μπορεί να δείχνουμε πως είμαστε φαβορί, αλλά το μπάσκετ είναι ένα σπορ στο οποίο τα πάντα μπορούν να συμβούν. Το Νταμπλ όμως είναι και φέτος ο μεγάλος μας στόχος".
Παίζουμε η μια για την άλλη
Ο Ολυμπιακός φέτος είναι αήττητος, με την γυναικεία ομάδα μπάσκετ των Πειραιωτών να παίξει εξαιρετικό μπάσκετ, σημειώνοντας την μία νίκη μετά την άλλη. Άραγε, ποιο είναι το μυστικό; "Νομίζω πως το μυστικό φέτος της ομάδας μας είναι ότι διαθέτουμε καλή χημεία σαν σύνολο. Είμαστε σχεδόν ή ίδια ομάδα, με δύο προσθήκες μόνο, και ο καθένας μέσα στην ομάδα γνωρίζει τον ρόλο του, το τι πρέπει να κάνει. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Η κάθε μία γνωρίζει άριστα το τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο. Γενικότερα, λειτουργούμε ομαδικά, έχουμε ένα πετυχημένο πλάνο, αλλά και μία σωστή φιλοσοφία. Είμαστε ενωμένες και παίζουμε η μία για την άλλη. Δεν είναι εύκολο να το συναντήσεις αυτό, αλλά στην ομάδα μας ισχύει και συμβαίνει. Κάποιοι λένε πως είμαι η καλύτερη παίκτρια της ομάδας.
Εγώ όμως δεν αισθάνομαι σαν να είναι η καλύτερη παίκτρια, αλλά μέλος ενός συνόλου. Όλα τα κορίτσια βοηθούν και συνεισφέρουν, η κάθε μία από το πόστο της. Τα αποτελέσματα που φέρνουμε είναι προϊόν ομαδικής δουλειάς. Καμία δεν προσπαθεί να κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας, καμία δεν παίζει πρώτα για τον εαυτό της και μετά για την ομάδα. Όλες βάζουμε το "εμείς" πάνω από το "εγώ". Είμαστε ενωμένες και έχουμε εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ μας. Νομίζω πως το σημαντικότερο είναι οι ρόλοι μας. Αυτό κάνει την διαφορά. Πως η κάθε μία ξέρει τον ρόλο της, το τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο".
Η κόουτς Ελένη Καπογιάννη, έχει στο ρόστερ της μία σπουδαία αθλήτρια, όπως η Λικέντρα Τζόνσον. Άραγε, τι ζητάει από εκείνη ώστε να κάνει στο παρκέ: "Η κόουτς, είναι κόουτς! Ζητάει τα πάντα από εμένα. Θέλει να τρέχω, να πηδάω ψηλά, να σκοράρω, να παίζω άμυνα, να παίζω με δύναμη, να κάνω γενικά πολλές δουλειές μέσα στο παιχνίδι μας. Θέλει να είμαι συνεπής στον ρόλο μου και να κάνω αυτά που πρέπει. Να μην το παρακάνω κάποιες φορές. Θέλει να είμαι συγκεντρωμένη και αφοσιωμένη στο παιχνίδι μου την ώρα του αγώνα".
Από το Ελληνικό, πλέον, ανήκει στον Ολυμπιακό και έχει καταλάβει τις διαφορές που υπάρχουν σε οργανωτικό επίπεδο: "Μπορώ να πω πως και στο Ελληνικό τα πράγματα ήταν αρκετά καλά οργανωμένα, αλλά σίγουρα στον Ολυμπιακό τα πάντα είναι ακόμη καλύτερα οργανωμένα. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Υπάρχει βελτίωση σε όλους τους τομείς, στα πάντα. Από λεπτομέρειες καταλαβαίνεις πως τώρα ανήκεις σε έναν τεράστιο και μεγάλο σύλλογο. Υπάρχει εξαιρετική επικοινωνία μεταξύ μας και οτιδήποτε χρειαστούμε υπάρχουν άνθρωποι να μας βοηθήσουν και να μας στηρίξουν. Παρά το γεγονός όμως πως πρόκειται για έναν τεράστιο σύλλογο, οι σχέσεις δεν είναι ψυχρές και τυπικές, αλλά "ζεστές" και ανθρώπινες. Είναι όλοι δίπλα μας σε ό,τι χρειαστούμε και τους ευχαριστούμε για αυτό".
Μην ανησυχείτε! Οι άνδρες του Ολυμπιακού ξέρουν από come back
Η Λικέντρα Τζόνσον γνωρίζει αρκετά καλά και την Ανδρική ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού. Τόσο τις επιτυχίες της, όσο και τον αγωνιστικό της χαρακτήρας: "Φυσικά και ξέρω την ανδρική ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού. Ξέρω τις επιτυχίες της, ξέρω πως κατέκτησαν δύο Πρωταθλήματα Ευρώπης στην σειρά, ξέρω πως είναι τώρα Πρωταθλητές στην Ελλάδα. Την έχω παρακολουθήσει και την παρακολουθώ τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο γήπεδο, καθώς έχουμε έρθει στο ΣΕΦ αρκετές φορές και με τις συμπαίκτριες μου. Δεν μπορώ να δω όλα τα παιχνίδια τους, γιατί πρώτα στο μυαλό μου όταν έρχομαι σπίτι είναι να προσέξω την κόρη μου, αλλά όποτε μπορώ τους βλέπω.
Διαθέτουν μία σπουδαία και σημαντική ομάδα, διαθέτουν νοοτροπία νικητή και κάνουν πρωταθλητισμό. Είναι μία συμπαγής ομάδα, που παίζει αρκετά καλά ειδικά στην άμυνα. Ξέρω πως πρόσφατα βρέθηκαν σε ένα αρνητικό σερί στην Ευρώπη, αλλά χαίρομαι που αντέδρασαν κόντρα στην Χίμκι, φτάνοντας στην νίκη. Δεν χρειάζεται όμως να ανησυχούμε για αυτούς, έχουν αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν πως ξέρουν να κάνουν εντυπωσιακά come-back, σημειώνοντας μεγάλες ανατροπές. Έχουν το "know-how", είναι μία ομάδα που ποτέ δεν τα παρατάει και παλεύει μέχρι το τέλος. Είναι εντυπωσιακό αυτό που κάνουν. Τους εμπιστεύομαι και είμαι σίγουρη πως θα καταφέρουν να πετύχουν τους στόχους τους".
Στο Σικάγο μαθαίνεις να παίζει σκληρά
Γεννήθηκε, έζησε και μεγάλωσε, σε μία πόλη των ΗΠΑ που έχει παράδοση στο μπάσκετ, όπως το Σικάγο, και όπως μας τόνισε την "σκληράδα" στο παιχνίδι της την πήρε από τον τρόπο που παίζουν μπάσκετ στην πόλη που μεγαλούργησε ο Μάικλ Τζόρνταν και δηλώνει μεγάλη φαν των Μπουλς: "Ναι έχω μεγαλώσει στο Σικάγο, στο Ιλινόι, μία πόλη με παράδοση στο μπάσκετ που αγαπάει το άθλημα. Και όπως καταλαβαίνεις είμαι μεγάλη φαν των Σικάγο Μπουλς, μιας ομάδας που κυριάρχησε την δεκαετία του '90 στο ΝΒΑ, έχοντας έναν θρυλικό παίκτη, ίσως τον καλύτερο μπάσκετμπολίστα στην ιστορία του αθλήματος παγκοσμίως, τον Μάικλ Τζόρνταν. Ξέρεις, αν θέλεις να παίξεις μπάσκετ στο Σικάγο, και αναφέρομαι τις γειτονιές, αν δεν είσαι σκληροτράχηλος στο παιχνίδι σου, ο κόσμος σε κοροϊδεύει. Οπότε από μικρός, όταν αρχίζεις να μαθαίνεις και να παίζεις μπάσκετ στο Σικάγο, μαθαίνεις να είσαι δυνατός ώστε να τα καταφέρεις.
Νομίζω πως το Σικάγο είναι μία από τις πιο δύσκολες πόλεις ώστε να παίξεις μπάσκετ. Μία πόλη που στο μπάσκετ έχει τεράστιο ανταγωνισμό. Ξέρεις, συνηθίζουν να λένε για το Σικάγο, πως αν καταφέρεις να παίξεις μπάσκετ εκεί, τότε μπορείς να παίξεις μπάσκετ και να πετύχεις οπουδήποτε αλλού. Το μπάσκετ που παίζουν στο Σικάγο, φημίζεται για την σκληράδα του, αλλά και για την εξυπνάδα του και νομίζω πως πήρα και εγώ αυτή την σκληράδα της πόλης μου, την οποία και έβαλα στο παιχνίδι μου. Και σαν πόλη έχει βγάλει αρκετούς μπασκετμπολίστες και μπασκετμπολίστριες. Υπάρχουν παντού! Πολλές φορές στα ταξίδια που έκανα με την ομάδα στις ΗΠΑ, συναντούσα συνεχώς κόσμο που έμενε ή είχε καταγωγή από το Σικάγο και ασχολιόταν με το μπάσκετ. Είναι κάτι το εκπληκτικό. Οι επιτυχίες των Μπουλς νομίζω ώθησαν χιλιάδες ανθρώπους στο Σικάγο να ασχοληθούν ακόμη περισσότερο με το μπάσκετ".
Παίζω για τον αδερφό μου που έφυγε
Η Λικέντρα Τζόνσον έρχεται από μία οικογένεια με παράδοση και αγάπη για το μπάσκετ. Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά μας τόνισε, όταν παίζει μπάσκετ, αγωνίζεται και για τον αδερφό της, ο οποίος "έφυγε" από την ζωή: "Ασχολήθηκα με το μπάσκετ γιατί ήταν το αγαπημένο άθλημα της οικογένειας μου. Γενικότερα, σαν οικογένεια, αγαπούσαμε τα σπορ και οι γονείς μας στήριζαν στις επιλογές μας. Είχαμε και παράδοση στο μπάσκετ. Ο θείος μου κάποτε αγωνίστηκε στο ΝΒΑ, ενώ αγάπησε το μπάσκετ και ο μεγαλύτερος μου αδερφός, ο οποίος όμως "έφυγε" από την ζωή όταν εγώ ήμουν 11 ετών. Μέσα από εκείνον αγάπησα το μπάσκετ ακόμη περισσότερο. Από εκείνη την ημέρα που "έφυγε", κάτι άλλαξε μέσα μου. Και μπορώ να πω ότι κάποιες φορές όταν παίζω μπάσκετ, νιώθω ότι δεν παίζω μπάσκετ μόνο για εμένα, νιώθω ότι παίζω μπάσκετ και για εκείνον, για την οικογένεια μου, για κάτι μεγαλύτερο από εμένα. Το μπάσκετ σημαίνει πολλά για εμένα".
Στην Ελλάδα έχει κατακτήσει τίτλους, πρωταθλήματα και γενικά δείχνει ευτυχισμένη στην χώρα μας, όντας πλέον και μέλος του Ολυμπιακού. Άραγε σκέφτεται να μείνει για αρκετά χρόνια στην χώρα μας; H Λικέντρα Τζόνσον άφησε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα: "Δεν ξέρω τι θα γίνει, ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Ίσως να μείνω εδώ στην Ελλάδα για κάποια χρόνια ακόμη, αλλά κανείς δεν ξέρει. Όσο η κόρη μου είναι ευτυχισμένη εδώ και εγώ παράλληλα αισθάνομαι καλά και είμαι ικανοποιημένη εδώ με αυτό που κάνω, τότε θα συνεχίσω να είμαι εδώ. Και είμαι χαρούμενη που βρίσκομαι στην Ελλάδα αποτελώντας μέλος της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού".
Είστε λίγο φωνακλάδες
Για την άποψη που έχει για τους Έλληνες: "Οι Έλληνες είναι καταπληκτικός λαός και τους συμπαθώ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα επικοινωνίας με κάποιον. Μου φέρονται όμορφα, ανθρώπινα και με σεβασμό. Τους νιώθω οικείους. Είναι ταπεινοί και ευχάριστοι άνθρωποι, με χαμόγελο και ιδιαίτερα φιλικοί. Ίσως φωνάζουν λίγο παραπάνω στην καθημερινότητα τους, αλλά δεν έχω πρόβλημα με αυτό, γιατί και η δική μου οικογένεια είναι "φωνακλάδες" στο Σικάγο. Ίσα-ίσα που επειδή φωνάζουν λίγο παραπάνω, τους νιώθω οικεία, γιατί και εγώ μιλάω δυνατά αρκετές φορές".
Για το γεγονός πως είναι χαρούμενη και χαμογελαστή συνεχώς, μας είπε το μυστικό της: "Ti να πω; Έτσι είμαι σαν άνθρωπος. Προσπαθώ πάντα να βλέπω την καλή πλευρά της ζωής, την θετική πλευρά. Προσπαθώ πάντα να είμαι αισιόδοξη και όσο μπορώ χαρούμενη, και είμαι χαρούμενη εδώ στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό Η αλήθεια είναι ότι επειδή φέτος έχω την κόρη μου μαζί μου, αυτό με έχει κάνει να είμαι ακόμη περισσότερο προσγειωμένη και ταπεινή σαν άνθρωπος. Και φυσικά νιώθω ευτυχισμένη που μπορώ να παίζω μπάσκετ, έχοντας και την Ντέστινι μαζί μου. Και μόνο αυτό το γεγονός, το ότι την βλέπω να είναι δίπλα μου, με κάνει να χαμογελώ και να ευχαριστώ τον Θεό που είμαι μητέρα και αθλήτρια".
Όσο για το πως θα περιέγραφε τον εαυτό της, μας τόνισε τα εξής: "Είμαι ταπεινή, ευχάριστη, χαμογελώ όντως συχνά αλλά επειδή το νιώθω και όχι απλά για να χαμογελάσω. Νομίζω πως είμαι εύκολος άνθρωπος, αγαπώ το μπάσκετ, την κόρη μου, την οικογένεια μου, είμαι φιλική, κοινωνική και μου αρέσει να περνάω όμορφα και καλά, όπου και αν πηγαίνω, ό,τι και αν κάνω".
Φωτογραφίες: Francesca Giaitzoglou Watkinson
πηγή : http://www.sport24.gr/
